Subiektywne „odczucia starzeniowe”
Nie wiem, jak to było u Was, ale pamiętam, że u mnie i części moich znajomych „odczucia starzeniowe” pojawiły się stosunkowo szybko, bo jakoś po dwudziestce, a narastały one bliżej końca studiów. Nie, żebyśmy byli przewrażliwieni, ale zwracaliśmy uwagę na odchylenia i anomalie, porównując nasze nastoletnie możliwości, do tych dwudziestoparoletnich. Tu ktoś nie miał siły, tam komuś coś strzeliło w kolanie, ale to i tak był pikuś…
Najciekawsze okazało się przekroczenie 30. roku życia. Nie tylko nastąpiła intensyfikacja narzekania na „sypanie się” i odkrywanie części ciała za pomocą… bólu 🙂, ale nie zawiódł też internet z np. memami dedykowanymi 30-latkom:
I to oczywiście jest bardziej wesoła strona starzenia, ale wraz z upływającym czasem zaczynamy być osaczani treściami anti-agingowymi, z głównym przekazem – zmarszczki i starzenie są złe. Radość z memów czy śmieszne historie znajomych ulatniają się, a anti-agingowe treści coraz mocniej wpisują się w naszą rutynę dnia i życia. Ważne jest, aby nie dać się porwać negatywnym myślom i nie skupiać się tylko na usuwaniu zmarszczek, bo starzenie dotyczy całego organizmu. Ale kiedy właściwie ono się zaczyna?
To kiedy zaczynamy się starzeć?
Nasze subiektywne odczucia to jedno, ale na świecie prowadzone są różne badania nad procesem starzenia. Wśród naukowców panuje pełna zgoda, że jest to naturalny etap w życiu człowieka, ale jak dokładnie on przebiega, to na to pytanie nie ma jeszcze jednoznacznej odpowiedzi. Jest za to kilka teorii i badań, które warto tutaj przytoczyć.
Starzenie ma charakter ciągły
Powszechnie uważało się, że proces starzenia ma charakter ciągły i stały – część naukowców uważa, że zaczynamy się starzeć od urodzenia, ale najczęściej jako początek wskazuje się wiek ok. 20-25 lat, gdzie na skórze pojawiają się pierwsze zmarszczki mimiczne. Jednak musimy pamiętać, że starzenie się to coś więcej niż mniej jędrna czy nawilżona skóra. Proces ten obejmuje całe nasze ciało – to co widzimy i to, co mamy w środku 😀 Dodatkowo inaczej starzeją się mężczyźni i kobiety (o tym przeczytacie sobie tutaj: Kto starzeje się szybciej… zastanawiałyście się nad tym?). W ostatnich latach pojawiają się też wyniki badań, które rzucają inne światło na proces starzenia.
Starzenie jest procesem skokowym
Według naukowców z Uniwersytetu Stanforda proces starzenia nie jest stały i charakteryzuje się trzema momentami, które go przyspieszają. Badania nad starzeniem zostało przeprowadzone na grupie 4263 osób w wieku 18-95 lat. Dzięki oznaczeniu ok. 3000 białek udało się wyznaczyć kluczowe momenty dla starzenia się organizmu – pierwsze duże zmiany następują w wieku ok. 34 lat, następne w wieku 60 lat, a ostatnie w wieku 78 lat. Badania nadal trwają i na więcej twardych danych, w tym jaki faktyczny udział mają białka w starzeniu, przyjdzie nam jeszcze poczekać.
Nie wszyscy starzejemy się w tym samym tempie
W jednym z wcześniejszych artykułów wspominałam już, że nie starzejemy się jednakowo. Potwierdzają to prowadzone przez 40 lat badania naukowców z Nowej Zelandii, które objęły 1037 osób z miasta Dunedin („Projekt Dunedin”). Dzięki biomarkerom udało się ustalić, że nie wszystkie osoby starzeją się w tym samym tempie. Część uczestników w wieku 45 lat wykazywała kluczowe oznaki biologicznego starzenia takie jak np. słabszy stan układu sercowo-naczyniowego czy funkcji poznawczych, starszy wygląd. Natomiast u części 45-latków stwierdzono wolniejsze tempo starzenia się i takie osoby nie tylko wyglądały młodziej, ale miały też lepszą kondycję psychiczną i fizyczną. Dlaczego tak się dzieje? Naukowcom jeszcze nie udało się tego ustalić.
Dlaczego warto wiedzieć, kiedy zaczynamy się starzeć?
Chociaż w młodszym wieku wolimy unikać tematów związanych ze starzeniem (bo kto chciałby sobie psuć tym humor?), to naukowcy zgodnie wskazują, że im szybciej zainteresujemy się tym procesem, tym lepiej dla nas w późniejszych latach. Dlatego rozsądnym wydaje się być zadbanie o swoje starzenie już po 20-25. roku życia.
Na łamach naszego serwisu i w naszej społeczności ciągle powtarzamy – starzenie się to naturalny proces, którego nie powinniśmy traktować jak wroga, walcząc z nim na siłę albo unikać za wszelką cenę. Starzenie się warto zaakceptować, zrozumieć, a nawet polubić (serio!). Dzięki otwartemu podejściu łatwiej nam zdobywać wiedzę i dostosowywać styl życia, dietę, suplementy do potrzeb naszego starzejącego się organizmu. To wszystko zaowocuje lepszym i zdrowszym życiem w wieku 60+ czy 70+.
Źródła:
- https://en.wikipedia.org/wiki/Dunedin_Multidisciplinary_Health_and_Development_Study
- https://dzienniknaukowy.pl/zdrowie/proces-starzenia-sie-przebiega-w-trzech-etapach
