Starożytni Grecy rzadko cierpieli na demencję
Analiza starożytnych tekstów medycznych Greków i Rzymian ujawniła, że wzmianki o chorobach przypominających demencję są nieliczne. To odkrycie, w połączeniu z obserwacjami współczesnego ludu Tsimane z Amazonii, którego członkowie również rzadko cierpią na demencję, sugeruje, że tryb życia ma istotny wpływ na ryzyko jej rozwoju. Tsimane prowadzą aktywny tryb życia, z dala od zanieczyszczeń i stresów charakterystycznych dla współczesnych społeczeństw.
Prof. Caleb Finch z Leonard Davis School of Gerontology na University of Southern California (USA), czyli jeden z autorów przeprowadzonych badań powiedział:
Starożytni Grecy pozostawili bardzo nieliczne wzmianki — ale je znaleźliśmy — dotyczące czegoś, co wygląda jak łagodne upośledzenie funkcji poznawczych. Później zajęliśmy się Rzymianami i znaleźliśmy co najmniej cztery stwierdzenia pozwalające sądzić, że z rzadka zdarzały się wówczas przypadki zaawansowanej demencji, choć nie umiemy powiedzieć, czy to był alzheimer. Widać więc pewien „postęp”, jaki zaszedł od czasów starożytnych Greków do czasów rzymskich.
Co mogło przyczyniać się do zdrowia Greków?
Mając na uwadze wyniki badań przeprowadzonych przez zespół naukowców z University of Southern California, warto zastanowić się, co stało za tak nielicznymi przypadkami demencji starczej wśród starożytnych Greków.
Jednym z głównych wniosków jest oczywiście znaczenie diety śródziemnomorskiej, charakteryzującej się wysokim spożyciem owoców, warzyw, pełnoziarnistych produktów, orzechów, ryb oraz oliwy z oliwek. Bogata w antyoksydanty i nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 dieta mogła chronić mózg przed degeneracją. Dodatkowo umiarkowane spożycie wina, szczególnie czerwonego, bogatego w polifenole, mogło wspierać utrzymanie dobrego przepływu krwi w mózgu, redukując ryzyko chorób neurodegeneracyjnych.
Starożytni Grecy słynęli także z kultury fizycznej i sportu, co również mogło mieć istotny wpływ na zdrowie ich mózgu. Regularna aktywność fizyczna (zobacz, dlaczego ruch to zdrowie), jak bieganie, zapasy czy rzucanie dyskiem, wspierała nie tylko kondycję fizyczną, ale i psychiczną, poprawiając przepływ krwi i redukując stres. Ponadto silne więzi społeczne i zaangażowanie w życie publiczne mogły dodatkowo chronić przed samotnością i depresją, które są uznawane za czynniki ryzyka demencji.
Jakie wnioski z badań?
Przeprowadzone badania wskazują, że demencja może być w mniejszym stopniu związana z nieuniknionymi skutkami starzenia się, a w większym z trybem życia, który promujemy. Aktywność fizyczna, zdrowa dieta i ograniczenie narażenia na zanieczyszczenia środowiskowe mogą odgrywać kluczową rolę w zapobieganiu rozwojowi demencji.
Odkrycia te otwierają nowe ścieżki dla badań nad demencją i Alzheimerem, sugerując, że zmiany w stylu życia mogą być równie ważne co postępy w medycynie. Starożytni Grecy, żyjący w harmonii z naturą i ceniący aktywność fizyczną, mogą dostarczyć cennych wskazówek dla współczesnych społeczeństw w walce z demencją.
Źródła:
- https://dzieje.pl/rozmaitosci-historyczne/starozytni-grecy-bardzo-rzadko-cierpieli-na-demencje
